Qeexid
"God dheer oo wixii ku dhacaaysan ka bixi karin."
"God dheer oo wixii ku dhacaaysan ka bixi karin."
Wadaag:
Harag, dhar iwm adag oo qallafsan oo aan weli wax laga qaban.
K. ah: qof ama xoolo aan culays wadin oo dheeraynaya.
m.l
Wadaag:
Xannuun badan oo meel dhaawac ah haya.
(-iyo, mdh.) God dheer oo ugaarta lagu dabo. ld keylli.
m.l
Wadaag:
Xilli kulul.
Meel kulul.
Dhul aad u dhir badan oo aan marino lahayn oo manena ah.
m.l
Wadaag:
(-layaal, m.l/dh) Naasley yar, dhirxagatada ka mid ah, leh dhego dhaadheer, dhogor jilicsan oo badan iyo bushin kore oo faruuran, oo habeenkii mirato.
m.l
Wadaag:
(-dad, m.l) Cunno, lacag iwm oo meel loo dhigto in waa dambe la cuno ama wax lagu qabsado.
m.l
Wadaag:
(nax.) Isbeddel sarfeed oo ku dhaca qaabka ereyada qaarkood (siiba magacyada), oo muujinaya xiriirka naxweed ee qaabkaasi uu la leeyahay weerta inteeda kale; waa seddaxda habdhis kaysyada soomaaliyeed waxaana ka mid ah: kays yeelaale oo ah marka magaca yeele uu dhammaadkiisa ka muuqdo -u ama -i. Labada kale waa: kays yeermo iyo kays lahaansho.
m.l
Wadaag:
kale s. 1. Dheeraad ah, aan la mid ahayn. 2. Oo k.: sidiis, camal. Tus. “Waa aabbihiis oo kale”. ld aleto.
Wadaag:
Magacuyaal layeele ee tilmaamaya qofka koobaad ee kelida ah. Tus. “Waa isku kay mid”.
mu.dhm.ly
Wadaag:
Caleen dhul-beereedka ka baxda oo inta la kariyo soorta lagu iidaamo.
m.l
Wadaag:
Qof ama dad meel dareen ka dhacay warkeeda keenid.
f.mg1
-nay, -ntay
Wadaag:
Nasiibdarro, ayaandarro, cawaxumo.
(-ymo, m.l) Meel dhir badan; hawd; jiq; toon.
m.dh
Wadaag:
(-ymo, m.l) (juqr.) Eray lagu magacaabo dhul aan beernayn oo ay ka baxaan hoosbaxayaal isku cufan; mararka gaarkood waxaa loo adeegsadaa, iyadoo waxa la isku qanciyaa yaryihiin , inay yihiin kaymaha mansuunta nooc ahaantooda.
m.dh
Wadaag: