Qeexid
"Erey qof dumar ah loogu dhawaaqo ama loogu yeero ama lagu soo jeediyo; magac ayaa badanaa ka dabadhaca. Tus. “Naa Kaaha!”, “Naa Ubax”. ld naayaa."
"Erey qof dumar ah loogu dhawaaqo ama loogu yeero ama lagu soo jeediyo; magac ayaa badanaa ka dabadhaca. Tus. “Naa Kaaha!”, “Naa Ubax”. ld naayaa."
Wadaag:
naa'ib m.l (-byo, m.dh) 1. Mudane ka tirsan barlamaanka. 2. Wakiilka qof madax ahi leeyahay.
Wadaag:
Erey haweeney lala hadlayo dareenkeeda lagu soo jeediyo, xushmadarrana huwan. ld naa.
u.j
Wadaag:
Haweenay la guursaday; afo; oori; arad; maranti.
Haweenay karti iyo xishood leh.
Labada qof ee isqaba midka dheddig.
m.dh
Wadaag:
Labada xubnood ee caanuhu galaan ee ku yaal laabta dumarka midkood.
Labada cad ee ka soo taagan laabta ragga midkood.
Cad dhuuban oo xayawaanka caanaha leh candhadooda ka soo laalaada. 4. Dhuun ka soo taagan weelasha wax lagu shubto qaarkood; Ib; gulgulo.
m.l
Wadaag:
(-rar, m.l) Harag lo'aad ama geel oo inta hab gaar ah loo sameeyo xoolaha lagu waraabiyo. ld naadh.
m.l
Wadaag:
Cid naar gelin (Eebbe).
Wax aad u gubid.
f.g1
-ray, -rtay
Wadaag:
Wax fur ku adkeyn.
Ku n.: wax la kor saaray wax kale ku dhejin.
f.g1
-bay, -btay
Wadaag:
Meesha la geeyo jinniga iyo insiga xagga Eebbe danbiilayaasha ka ah marka ay aakhiro tagaan; cadaab.
N. ah: wax aad u kulul.
m.dh
Wadaag:
Ogeysiis dad loo bandhigayo.
Bandhig iib oo tartan ku jiro.
m.dh
Wadaag:
Xiddig ka mid ah ururka naafo.
(m.w) Toddobada xiddigood oo “naafcadduhu” ugu horreeyo, “dirirkuna” ugu dambeeyo; waxay u dhexeeyaan toddobada “raqaha” iyo toddobada “daalallida”; waa xiddigo xagaa.
m.l
Wadaag:
(daaw.) Qolof qallalan oo fuusha bishimaha qofka marka uu harraado ama uu bukoodo; jiil.
m.dh
Wadaag:
Naafo ka dhigid; dhaawicid; curyaamin. ld naafee.
f.mg1
-fay, -ftay
Wadaag:
Qof, wax akhrin isaga oo aan rabid iyo fahmo u hayn.
f.g2
-iyay, -isay
Wadaag:
Awood la'an kaamil ah ama dhimman uu qof naafo ah u yeelan karo hawlaha xagga bulshada ama xagga shaqada.
m.dh
Wadaag: