Qeexid
"Haweenay la guursaday; afo; oori; arad; maranti."
Qeexid Kale
Labada qof ee isqaba midka dheddig.
Qeexid Xigta
Haweenay karti iyo xishood leh.
"Haweenay la guursaday; afo; oori; arad; maranti."
Labada qof ee isqaba midka dheddig.
Haweenay karti iyo xishood leh.
Wadaag:
naa'ib m.l (-byo, m.dh) 1. Mudane ka tirsan barlamaanka. 2. Wakiilka qof madax ahi leeyahay.
Wadaag:
Erey qof dumar ah loogu dhawaaqo ama loogu yeero ama lagu soo jeediyo; magac ayaa badanaa ka dabadhaca. Tus. “Naa Kaaha!”, “Naa Ubax”. ld naayaa.
u.j
Wadaag:
Labada xubnood ee caanuhu galaan ee ku yaal laabta dumarka midkood.
Labada cad ee ka soo taagan laabta ragga midkood.
Cad dhuuban oo xayawaanka caanaha leh candhadooda ka soo laalaada. 4. Dhuun ka soo taagan weelasha wax lagu shubto qaarkood; Ib; gulgulo.
m.l
Wadaag:
(-rar, m.l) Harag lo'aad ama geel oo inta hab gaar ah loo sameeyo xoolaha lagu waraabiyo. ld naadh.
m.l
Wadaag:
Naag ka dhigasho.
Naag xiriir galmo la yeelasho.
f.g3
-stay, -satay
Wadaag:
(daaw.) Qolof qallalan oo fuusha bishimaha qofka marka uu harraado ama uu bukoodo; jiil.
m.dh
Wadaag:
Cid naar gelin (Eebbe).
Wax aad u gubid.
f.g1
-ray, -rtay
Wadaag:
Qof, wax akhrin isaga oo aan rabid iyo fahmo u hayn.
f.g2
-iyay, -isay
Wadaag:
Ogeysiis dad loo bandhigayo.
Bandhig iib oo tartan ku jiro.
m.dh
Wadaag:
Wax fur ku adkeyn.
Ku n.: wax la kor saaray wax kale ku dhejin.
f.g1
-bay, -btay
Wadaag:
Xiddig ka mid ah ururka naafo.
(m.w) Toddobada xiddigood oo “naafcadduhu” ugu horreeyo, “dirirkuna” ugu dambeeyo; waxay u dhexeeyaan toddobada “raqaha” iyo toddobada “daalallida”; waa xiddigo xagaa.
m.l
Wadaag:
Naafo ka dhigid; dhaawicid; curyaamin. ld naafee.
f.mg1
-fay, -ftay
Wadaag:
Meesha la geeyo jinniga iyo insiga xagga Eebbe danbiilayaasha ka ah marka ay aakhiro tagaan; cadaab.
N. ah: wax aad u kulul.
m.dh
Wadaag: