Qeexid
"Meesha la geeyo jinniga iyo insiga xagga Eebbe danbiilayaasha ka ah marka ay aakhiro tagaan; cadaab."
Qeexid Xigta
N. ah: wax aad u kulul.
"Meesha la geeyo jinniga iyo insiga xagga Eebbe danbiilayaasha ka ah marka ay aakhiro tagaan; cadaab."
N. ah: wax aad u kulul.
Wadaag:
(-rar, m.l) Harag lo'aad ama geel oo inta hab gaar ah loo sameeyo xoolaha lagu waraabiyo. ld naadh.
m.l
Wadaag:
Cid naar gelin (Eebbe).
Wax aad u gubid.
f.g1
-ray, -rtay
Wadaag:
Dillaac haragga ama jidhka gaadha dhaawac ku dhacay awgeed; qoon.
Raad uu qofka ku reebo dhaawac bogsaday.
Kol; mar. 4. Ooddin; aydin; qabatin.
m.l
Wadaag:
Erey qof dumar ah loogu dhawaaqo ama loogu yeero ama lagu soo jeediyo; magac ayaa badanaa ka dabadhaca. Tus. “Naa Kaaha!”, “Naa Ubax”. ld naayaa.
u.j
Wadaag:
naa'ib m.l (-byo, m.dh) 1. Mudane ka tirsan barlamaanka. 2. Wakiilka qof madax ahi leeyahay.
Wadaag:
Haweenay la guursaday; afo; oori; arad; maranti.
Haweenay karti iyo xishood leh.
Labada qof ee isqaba midka dheddig.
m.dh
Wadaag:
Labada xubnood ee caanuhu galaan ee ku yaal laabta dumarka midkood.
Labada cad ee ka soo taagan laabta ragga midkood.
Cad dhuuban oo xayawaanka caanaha leh candhadooda ka soo laalaada. 4. Dhuun ka soo taagan weelasha wax lagu shubto qaarkood; Ib; gulgulo.
m.l
Wadaag:
Magaca guud ee qalabka birtumuhu adeegsado oo dhan leeyihiin.
m.dh.u
Wadaag:
(daaw.) Qolof qallalan oo fuusha bishimaha qofka marka uu harraado ama uu bukoodo; jiil.
m.dh
Wadaag:
Naafo ka dhigid; dhaawicid; curyaamin. ld naafee.
f.mg1
-fay, -ftay
Wadaag:
Xiddig ka mid ah ururka naafo.
(m.w) Toddobada xiddigood oo “naafcadduhu” ugu horreeyo, “dirirkuna” ugu dambeeyo; waxay u dhexeeyaan toddobada “raqaha” iyo toddobada “daalallida”; waa xiddigo xagaa.
m.l
Wadaag:
Lakaybo isdul saar saaran.
Afarta meesi ee xoolaha midkood.
Degaan geedo iyo ciid isku mid ah leh. 4. Dhawr warqadood oo turub ah oo hal mar la isku qaato ama la wada bixiyo. 5. Maal.
m.l
Wadaag: